Το πρωινό συσσίτιο με το σκονόγαλα στο σχολείο του 1950!

Νίκος Κουσιουνέλος

Βλέποντας τις φωτογραφίες θυμήθηκα το πρωινό συσσίτιο με το σκονόγαλα στο σχολείο την περίοδο που ήμουν μαθητής στο χωριό (1953-58)

Την εποχή εκείνη το πρωινό γάλα στους μαθητές στο σχολείο ήταν μια ανακούφιση για τις οικογένειες , επειδή οι περισσότερες ήταν πολύτεκνες και το γάλα που είχαν από δική τους παραγωγή δεν κάλυπτε την ανάγκη τους. Έτσι το πρωινό αυτό αβγάτιζε την μερίδα των υπόλοιπων μελών της οικογένειας,

 

Η ετοιμασία του γάλακτος είχε ανατεθεί κατά καιρούς σε διάφορες γυναίκες του χωριού-υποθέτω με κάποιο αντάλλαγμα. Πρωί πρωί η υπεύθυνη με το ξυλοβάρελο ζαλιά έφευγε από το σπίτι της, περνούσε από την βρύση, το γέμιζε και ζαλιά πάλι το μετέφερε στο σχολείο.

Εκεί, αρχικά στο υπόγειο που δεν είχε διαμορφωθεί ακόμα σε αίθουσα και αργότερα κάτω από την σκάλα άναβαν φωτιά με ξύλα, έβαζαν το λεβέτι στην φωτιά και αφού έριχναν την αναλογία της σκόνης γάλακτος ετοίμαζαν το γάλα λίγο πριν από την έναρξη του μαθήματος.

Το πρωινό γάλα συνοδεύονταν από μια μερίδα τυριού τύπου γκούντα και βούτυρο ασπροκίτρινου χρώματος .

Ο δάσκαλος μας έβαζε σε σειρά και περνούσε ένας ένας από μπροστά του και έπαιρνε ένα κομμάτι τυρί και στην συνέχεια προχωρούσαμε προς την δασκάλα η οποία με ένα μαχαίρι μας έβαζε πάνω σε μια φέτα ψωμί ,που φέρναμε από το σπίτι μας ,βούτυρο.

Στην συνέχεια με το ψωμοτύρι στο ένα χέρι και στο άλλο το κύπελλο-ποιο κύπελλο; τέλος πάντων ένα κονσερβοκούτι ήταν που το καπάκι του δεν είχε αποκοπεί εντελώς αλλά το είχαμε τζιουφλιάσει και το είχαμε κάνει χερούλι πηγαίναμε στο λεβέτι που η γυναίκα με μια κουτάλα μας το γέμιζε.

Δεν θυμάμαι κανένα παιδί που να μην έπαιρνε το πρωινό του όπως επίσης θυμάμαι ότι δυο-τρεις μαθητές είχαν κανονικό κύπελλο από αλουμίνιο με χερούλι, όλοι οι υπόλοιποι είχαν κύπελλο, μπρίκι το λέγαμε, σαν αυτό που περιέγραψα παραπάνω.

Για τα νέα σε ηλικία μέλη της ομάδας σημειώνω ότι το πρωινό το παίρναμε καθήμενοι σε κάτι μεγάλες πέτρες στο αδιαμόρφωτο τότε κάτω προαύλιο του σχολείου. Επειδή στο σχολείο δεν υπήρχε νερό, τα μπρίκια μας τα παίρναμε άπλυτα στο σπίτι μας.

Τα μεγάλα κονσερβοκούτια που περιείχαν το τυρί και το βούτυρο όταν άδειαζαν μας τα έδιναν και τα πηγαίναμε στα σπίτια μας.

Για τις προκομμένες μανάδες μας ήταν πολύ χρήσιμα καθώς ήταν γαλβανισμένα. Τους έβαζαν αρβάλι και μετέφεραν νερό γάλα ή έβγαζαν νερό από τα πηγάδια του χωριού.

Στα ίδια κουτιά έβαζαν βασιλικό και μαντζουράνες και στόλιζαν τα πρεβάζια στα παραθύρια των σπιτιών.

Νίκος Κουσιουνέλος
15/01/2019


Μην αμελήσετε να κάνετε Μου αρέσει! στη νέα μας σελίδα στο facebook!
Ευχαριστούμε πολύ!