Μια δωδεκάχρονη κοπελίτσα έγραφε:
Δεν θέλω να ξέρω πόσο στοιχίζουν τα μοντέρνα παπούτσια της συμμαθήτριά μου.
Θέλω να ξέρω πόσο στοιχίζουν τα παπούτσια που θα κάνουν όλα τα παιδιά να μην περπάτανε ξυπόλυτα με πόδια γυμνά…
Δεν θέλω να ξέρω πόσο στοιχίζουν τα γούνινα παλτά και οι τουαλέτες των κυριών.
Θέλω να ξέρω πόσο κοστίζει να ντυθούν όλα της γης τα ορφανά…
Δεν θέλω να ξέρω πόσο στοιχίζουν τα πλούσια φαγητά και τα γλυκίσματα των πλουσίων.
Θέλω να ξέρω πόσο κοστίζει λίγο ψωμί για όλους τους πεινασμένους.
Δεν θέλω να μάθω πόσο κοστίζουν τα βαρύτιμα κοσμήματα των σταρ.
Θέλω να ξέρω πόσο στοιχίζει ένα μικρό παιχνίδι για τα παιδιά που δεν χάρηκαν ποτέ….
