Πώς τιμωρήθηκε το λιοντάρι που δεν έκανε υπακοή;

Έλεγε ο Άββάς Αλέξανδρος της μονής του Καλαμώνα, η οποία βρίσκεται κοντά στον άγιο Ιορδάνη:
Μια μέρα, καθώς ήμουν με τον ‘Αββά Παύλο τον Ελλαδίτη στο σπήλαιό του, να που ήρθε κάποιος και χτύπησε τη θύρα. Τότε βγήκε ο γέροντας, του άνοιξε, έβγαλε ψωμί και βρεγμένα όσπρια και τα έβαλε μπροστά του να φάει.
Εγώ τότε νόμισα ότι είναι ξένος και βγάζοντας το κεφάλι μου από το παράθυρο, βλέπω ότι είναι λιοντάρι. Και λέω στον γέροντα:
Γιατί, καλόγερε, έδωσες σ’ αυτό να φάει; Πες μου την αιτία.
Αυτός μου λέει:
– Του παρήγγειλα να μην αδικήσει μήτε άνθρωπο μήτε ζώο και να έρχεται κάθε μέρα να του δίνω την τροφή του. Και να που έχω εφτά μήνες που έρχεται δυο φορές τη μέρα και του δίνω τροφή.

Τον επισκέφτηκα ξανά μετά από λίγες μέρες θέλοντας να αγοράσω απ’ αυτόν φλασκιά. Και του λέω:
Τι γίνεσαι καλόγερε; πώς είναι το λιοντάρι;
Μου αποκρίθηκε:
– Άσχημα.
Του λέω:
– Γιατί;
Αυτός μου λέει:
– Την προηγούμενη μέρα ήλθε εδώ, να του δώσω να φάει και βλέπω όλη τη γενειάδα του λερωμένη και του λέω:
“Τι συμβαίνει; Με παράκουσες κι έφαγες κρέας; Ευλογητός Κύριος, δεν σου δίνω πια την τροφή των Πατέρων, σαρκοφάγε. Πήγαινε από εδώ.
Αυτό δεν ήθελε να φύγει.
Τότε πήρα σχοινί, το δίπλωσα στα τρία, του έκανα τρεις πληγές και έφυγε.

Από Το Βιβλίο Του Ιωάννη Μόσχου, «Λειμωνάριον», Έκδοση Ιερά Μονή Σταυρονικήτα Αγίου Όρους. Εισαγωγικά, Μετάφραση, Σχόλια, Μοναχός Θεολόγος Σταυρονικητιανός, Νυν Ιβηρίτης.


Μην αμελήσετε να κάνετε Μου αρέσει! στη νέα μας σελίδα στο facebook!
Ευχαριστούμε πολύ!