Από τούς γεροντοτερους τής Μονής.
Μας μάζευε τα βράδια στην βιβλιοθήκη και μας έλεγε ιστορίες μέχρι αργά. Όπως ο παππούς και η γιαγιά στα εγγονάκια τούς. Δύο κουβέντες έλεγε συνέχεια.
Δόξα σοι ο Θεός και. Άραγε θα σωθούμε;
Τις έλεγε με τέτοιο τρόπο πού ακόμα και τώρα είναι σαν να τις ακούω.