Μοναχισμός δεν είναι το ράσο και ή σούπα. Ένας φοράει το ράσο, τρώει σούπα και σκέπτεται: τώρα έγινα μοναχός!
Όχι. Το εξωτερικό το σχήμα μόνο, δεν έχει καμιά απολύτως ωφέλεια. Καλό είναι και απαραίτητο. Όμως, δεν αρκεί. Το λυχνάρι, όταν είναι αναμμένο, δίνει φως.
Και τότε μόνο εκπληρώνει τον προορισμό του. Μέσα στο σκοτάδι, μπορεί κάποιος να το κλωτσήσει και να σπάσει.
Γιατί: Τι του λείπει; Ή φλόγα. Το φιτίλι και το πετρέλαιο είναι βέβαια απαραίτητα. Αλλά, αν δεν υπάρχει φλόγα, αν δεν ανάβει, είναι άχρηστο.
Μα, όταν άνάψη, αμέσως φωτίζει. Έτσι και στο μοναχισμό.
Τα εξωτερικά από μόνα τους δεν ωφελούν. Είναι άχρηστα. Χρειάζονται και τα μέσα.
Ή εσωτερική φλόγα. Ό π. Νατάλιος έλεγε, ότι: Μοναχός είναι ό εσωτερικός της καρδίας άνθρωπος.
