Η μεγάλη «μετακόμιση» κτιρίων στη Μόσχα

Στον χάρτη της Μόσχας, εμφανίστηκαν οι λεγόμενες «κόκκινες γραμμές» που όριζαν τις νέες, ευρύτερες και βασικές λεωφόρους. Για να αποφύγουν την κατεδάφιση των κτιρίων που βρίσκονταν σε αυτές τις ζώνες, οι αρχιτέκτονες πρότειναν μια εναλλακτική: την μετακίνησή τους.

Το 1935, εγκρίθηκε το γενικό πολεοδομικό σχέδιο της Μόσχας που είχε σαν σκοπό να αλλάξει και να ανανεώσει την εικόνα της πόλης.

Προέβλεπε τη δημιουργία πάρκων, πλατειών, νέων μεγάλων λεωφόρων και επέκταση των ήδη υπαρχόντων.

Μετά την κατασκευή της πρώτης γραμμής του μετρό, τέθηκαν τα νέα όρια των κεντρικών δρόμων.

Στον χάρτη της Μόσχας, εμφανίστηκαν οι λεγόμενες «κόκκινες γραμμές» που όριζαν τις νέες, ευρύτερες και βασικές λεωφόρους.

Όλα τα κτίρια που ήταν πάνω στις «κόκκινες γραμμές» έπρεπε να κατεδαφιστούν, ανεξαρτήτως της ιστορικής ή αρχιτεκτονικής αξίας τους.

Οι αρχιτέκτονες είχαν μία εναλλακτική λύση

Προκειμένου να τηρηθεί το πολεοδομικό σχέδιο, έγινε αυτό που αυτό που έμοιαζε αδύνατο: η μετακίνηση τεράστιων κτιρίων που ζύγιζαν χιλιάδες τόνους.

Για να μπορέσει να επεκταθεί η οδός Γκόρκογκο (νυν Τβερσκάγια) από 14-16 μέτρα πλάτος σε 50-60 μέτρα, πρότειναν να μετακινηθούν τα κτίρια.

Ένα σημείο υπέρ αυτής της απόφασης ήταν ότι η ίδια πρακτική είχε διεξαχθεί με επιτυχία στις ΗΠΑ.

Στις 4 Μαρτίου 1939, στις 02:03 το πρωί, καθώς οι ένοικοι του κτιρίου που βρίσκεται στον αριθμό 6 της οδού Τβερσκάγια κοιμόνταν μέσα, το σπίτι τους μετακινούνταν 50 μέτρα προς την αυλή.

Σύμφωνα με τους αυτόπτες μάρτυρες, κανείς δεν αισθάνθηκε τίποτα και το συνειδητοποίησαν μόνο όταν ξύπνησαν, όταν είδαν ότι ο δρόμος ήταν πλατύτερος από το συνηθισμένο.

Οι ένοικοι είχαν ενημερωθεί ότι το κτίριό τους θα άλλαζε θέση, ωστόσο κανείς δεν καταλάβαινε πώς θα μπορούσε να μετακινηθεί ένα κτίσμα 23.000 τόνων με ανθρώπους μέσα.

Η διαδικασία προετοιμασίας χρειάστηκε αρκετούς μήνες.

Οι κάτοικοι των κτιρίων συνέχιζαν να ζουν κανονικά στα σπίτια τους, με όλες τις προσωρινές υποδομές. Είχαν ηλεκτρισμό, φυσικό αέριο, νερό και τηλεπικοινωνίες.

Ο δημιουργός αυτού του θαύματος της μηχανικής ήταν ο Εμμανουήλ Γκέντελ.

Η μηχανική του Γκέντελ ήταν πρωτοποριακή και αποτελεί έναν από τους κλάδους που μελετήθηκαν λεπτομερώς στις σχολές αρχιτεκτονικής.

Πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο στη Μόσχα, 22 κτίρια μετακινήθηκαν υπό την αυστηρή εποπτεία του Εμμανουήλ Γκέντελ.

Η πρακτική συνεχίστηκε μετά τον πόλεμο και χρησιμοποιήθηκε για την ανακατασκευή των εργοστασίων σε βραχύτερα χρονικά διαστήματα.

Ο αρχιτέκτονας ασχολήθηκε ακόμη και μερικές μεταφορές κτιρίων στην Ευρώπη, οι οποίες απέφεραν κέρδη στην ΕΣΣΔ.

Μέσα στη Μόσχα η μέθοδος χρησιμοποιήθηκε μέχρι τη δεκαετία του 1980.


Μην αμελήσετε να κάνετε Μου αρέσει! στη νέα μας σελίδα στο facebook!
Ευχαριστούμε πολύ!